بسم الله الرحمن الرحیم

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند: التّراب‏ ربیع‏ الصّبیان‏. خاک بهار کودکان است.

بچه ها نیاز دارند که ساعتی از هر روز را در طبیعت بازی کنند. این طبیعت می تواند یک باغچه کوچک پشت خانه باشد یا پارک محل یا چند تا گلدان در بالکن خانه. مهم این است که به هر نحوی که می توانیم زمینه های ارتباط با طبیعت را برای بچه ها فراهم کنیم. سرما یا گرمای هوا نباید مانع این نوع بازی شوند.

یکی از فواید ارتباط با طبیعت تقویت حواس پنجگانه کودک است.

در نزدیکی خانه ما چند تا تپه و یک زمین وسیع است که محیط خوبی برای این اکتشافات کودکانه است. در این کوهپیمایی تمرکز ما روی تقویت قوه بینایی است و هم چنین زمان خوبی برای استفاده از کلمات جدید و دوره آیاتی که یاد گرفتیم. به پسرکمان می گوییم که می خواهیم همه چیز را نظاره کنیم و چیزهای جدید پیدا کنیم. در نگاه اول شاید چیز قابل توجهی در این طبیعت خاکی و کویری یافت نشود ولی اگر با دقت بیشتری نگاه کنیم، حتی در این محیط خشک و برهوت هم زندگی جریان دارد.

موجودات کوچکی مثل این کرم پشمالو که نظیرش را در جای دیگر ندیده ایم. می خوانیم: فَمِنْهُمْ مَنْ یَمْشی‏ عَلى‏ بَطْنِه‏. یا این کفشدوزک. ما فهمیده ایم که کفشدوزک های این منطقه از نوعی هستند که فقط دو تا خال پشتشان دارند: فَمِنْهُمْ مَنْ یَمْشی‏ عَلى‏ اَکثَرَ من ذلک. قبلا واحد کار کفشدوزک را گذرانده ایم و می دانیم که کفشدوزک ها روی 6 پا راه می روند.

پسرک ما عاشق کندن زمین است و این گیاهان کوچک با ریشه های نازک و کوتاه را پیدا می کند.

یکی از جالب ترین چیزهایی که دیدیم ردپای کلب (سگ) است. پسرکمان دوست دارد دنبال ردپاها برود و کلب را پیدا کند. این کلب چند تا انگشت دارد؟

به یک نقطه می رسیم که زمین را شخم زده اند و روی زمین حالت شیار پیدا کرده، یک قسمت بالا و یک قسمت پایین رفته است. ما هم که این روزها داریم روی سوره فلق کار می کنیم، می گوییم: «اینجا فلق است.» فلق یعنی شکاف. پسرکمان دارد توضیح می دهد اینجا که بالا رفته و آن طرفش هم بالا رفته و وسطش پایین آمده، یعنی فلق.

باز هم می خواهیم چیزهای جدید پیدا کنیم. مثل این گیاهان که با گرم تر شدن هوا، از دل خاک بیرون آمده اند یا این سنگ صورتی.

این لاستیک را هم پسرک پیدا می کند. فرصت خوبی است برای این که مفهوم طبیعی و مصنوعی را برایش بگوییم. این لاستیک که آدمها در کارخانه درست کرده اند مصنوعی است ولی این گلها طبیعی هستند.

نگاه کن این خارها چقدر با هم فرق دارند.

بعد توجه پسرک را به سایه ها جلب می کنیم. از این طرف که می رویم سایه جلوی پایمان است و وقتی جهتمان را تغییر می دهیم، سایه می آید طرف چپمان.

حالا یک میله برمی داریم و در زمین فرو می کنیم. در محل سایه میله، یک سنگ بزرگ می گذاریم. وقتی زمان اذان بشود سایه این میله پایین تر می آید. به این میله می گویند: شاخص. به نظرت هنگام ظهر سایه تا کجا آمده است؟ هر کس حدسی می زند، در محل حدسهایمان سنگ می گذاریم. در راه برگشت می توانیم ببینیم که چه کسی درست حدس زده است.

بازی تقویت حس بینایی باعث نمی شود که بازی های فعال را نادیده بگیریم. همان طور که گفتیم پسرک خیلی دوست دارد زمین را بکند. هر جا فرصت کند، چاله می کند و یک چیزی را در آن پنهان می کند.

رفته ایم بالای تپه، کمی زمین را می کند و به داخل چاله اش اشاره می کند و می گوید: اینجا زمین است. می گویم: یعنی اینجا که رویش ایستاده ایم زمین نیست، می گوید: نه. خیال می کند زمین یک جای مسطح است و حالا او تپه را کنده و به زمین رسیده.

بازی های فعال دیگری که انجام می دهیم: چوب پرت کنیم و برویم بیاوریم یا چوب را دز جایی از زمین فرو کنیم و با سنگ آن را هدف قرار دهیم.

در راه برگشت به سراغ شاخصمان می رویم، سایه کوتاهتر شده و کمی به سمت راست آمده ولی هنوز به محلی که ما حدس زده ایم نرسیده است.

صدای اذان می آید، با طبیعت خداحافظی می کنیم و خودمان را به مسجد می رسانیم.

سن علی: 3 سال و 11 ماه