بسم الله الرحمن الرحیم

أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً

خداوند از آسمان آبى فرستاد

فَسَالَتْ أَوْدِیَةُ  بِقَدَرِهَا

و از هر درّه و رودخانه‏اى به اندازه آنها سیلابى جارى شد

فَاحْتَمَلَ السَّیْلُ زَبَدًا رَّابِیًا

سپس سیل بر روى خود کفى حمل کرد

وَ مِمَّا یُوقِدُونَ عَلَیْهِ فىِ النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْیَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُ 

 و از آنچه (در کوره‏ها،) براى به دست آوردن زینت آلات یا وسایل زندگى، آتش روى آن روشن مى‏کنند نیز کفهایى مانند آن به وجود مى‏آید

کَذَالِکَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَ الْبَاطِلَ

خداوند، حق و باطل را چنین مثل مى‏زند!

فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفَاء

اما آن کف به کنارى رفته نابود مى‏شود

وَ أَمَّا مَا یَنفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فىِ الْأَرْضِ  کَذَالِکَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَال‏

و اما آنچه مردم را سود مى‏بخشد (نظیر آب‏ها و فلزات ذوب شده) در زمین مى‏ماند. خداوند مثال‏ها را این چنین مى‏زند.

 (رعد/17)

ادامه مطلب...

بسم الله الرحمن الرحیم

در اتوبوس نشسته ایم.

بابا: الان آقای راننده می آید و بلیت هایمان را می گیرد.

دو تا آقا در میان صندلی ها حرکت می کنند. یکی صورتش را ماشین کرده و ته ریش دارد و دیگری سبیل پهنی دارد.

پسرک: الان اون آقای راننده میاد و بلیتهامونو می گیره. اون که سبیلش کم رنگه نه ها، اونی که سبیلش پررنگه.

********

داریم برای پسرک خانه مان در مورد ماه مبارک رمضان توضیح می دهیم.

مامان: ماه رمضان شروع شده، ببین توی تلویزیون جلوی خانمه گل گذاشتن (اشاره به گوینده اخبار)، ماه رمضان ماه مهمونی خداست. خدا شیطونو انداخته توی سِجن (زندان) که دیگه به کسی نگه کارهای بد بکنه. مردم همه خوشحالن، روزه می گیرن، کارهای خوب می کنن.

حدود یکساعت بعد، نتیجه آموزشهای ما:

از تلویزیون خبر بمب گذاری در بیروت پخش می شود.

پسرک: بابا... بابا... اینا ماه رمضون رو خراب کردن، ماه رمضون که تولد خداجونه، خداجون این همه چیزهای خوب به ما داده...

بسم الله الرحمن الرحیم

خوابیده ایم روی تخت خاله مریم.

باد می وزد و پرده را تا نزدیک سقف بالا می برد.

پسرکمان ذوق می کند.

می خوانیم: وَ اَرسَلنَا الرِّیاحَ لَواقِحَ (حجر/22)

: خداجون به ریاح می گه برین فوت کنین تا بچه ها خنک بشن،

تا سحاب ها بیان و بارون بیارن.