بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به همه همراهان خوب و دوستان گل

دلم براتون تنگ شده بود.

پیش آقا که بودیم، یکی از دعاهای اصلیم این بود که ما رو توی فعالیت های قرآنی که برای بچه ها شروع کردیم، کمک کنند، راه درست رو پیش پامون بذارن و یک گروه خوب و فعال و دلسوز رو باهامون همراه کنن تا بهتر بتونیم کار کنیم.

این خانواده هم که قربونشون برم، همه کریمند و مصداق و اما السائل فلا تنهر.

این روزها خیلی سرم شلوغه، انشالله به موقعش می آیم و اتفاقات جدیدی رو که برامون افتاده، تعریف می کنم.

این روزا خیــــــــــــــــــلی برامون دعا کنین، بدجوری احتیاج دارم.

بسم الله الرحمن الرحیم

همسرم میگفت: فکر نکنی تربیت بچه راحته ها! من میمونم چرا بعضی پدر و مادر ها بچه رو رها میکنن خودرو بزرگ شه! بچه ای که مثل بلبل میتونه حرفها و حرکاتت رو تقلید کنه، چرا نباید یه برنامه منظم داشته باشه؟ پس کی باید مهارتهای مختلف رو یاد بگیره؟

خوندم که دوسال اول زندگی خیلی تو هوش نوزاد مؤثره. نگذارید به تلویزیون و کامپیوتر و موبایل و.... عادت کنه چون جلوی رشد هوش اجتماعیش رو میگیره. مشکل بزرگ ما اینه که تخصص همسر گرامی در همین زمینه است و ما دنبال راهی هستیم که دست مرتضی کوچولو تا وقتی لازم نیست به این تکنولوژی ها نرسه.

دیروز داشتم عکس سیسمونی هایی رو که یکی از دوستام برام فرستاده بود میدیدم. برام سؤال شد که آیا این همه اسباب بازی برای بچه ی معصوم لازمه؟ حتی کامپیوتر هم توشون بود! پس چه جوری این بچه باید بفهمه که خلاقیت یعنی چی؟ چرا همه چیز رو به راحتی در دسترسش میگذاریم؟

خدا رو شکر میکنم که همسرم دوست داره با بچه ها سر و کله بزنه و اعتقادش اینه که بچه باید از لوستر خونه آویزون بشه!!!!!!!!

پ.ن: من و آقا مهدی در کنکور سراسری موفق شدیم. هیچکدوممون باور نمیکردیم با اون مقداری که من خوندم و شرایطی که سر جلسه داشتم، رتبه ام 2800 بشه.