سلام شفق عزيزم
چقدر جالب. پس از الان بهت بگم که از اون بچه هاي پر جنب و جوشه. مطمئن باش. آخه الان خيلي زود بود بابا. ماشاالله!
يه چيز ديگه. سعي کن از همين الان تا سالهاي اول زندگيش با چيزي به جز قرآن و کلام اهل بيت يا مطلبي که به نوعي با اونا در ارتباط باشه، بزرگش نکني، به خصوص تا يکسالگي. اينو تجربه کردم و واقعا مفيد بود. اگه براش شعر مي خواي بخوني، از اهل بيت براش بخون، من شعراي آقاي سازگار رو مي خوندم از کتاب نخل ميثم. من وقتي که مي خواستم شبا پسري رو روي پام بخونم براش سينه مي زدم، حسين حسين مي کردم، نادعلي مي خوندم، خلاصه از همينا. خودت که بهتر مي دوني اين چيزايي که توي اولين سالهاي عمر، آدم باهاش بزرگ ميشه، تا آخر عمر و حتي توي برزخ باهاش مي مونه. من بعضي وقتها هم براي علي شعرهاي حافظ مي خوندم از اين شعرهاي بچه گونه جوجه طلايي و اتل متل و... نمي خوندم. اون موقع 4-5 ماهش بود. فکر مي کردم که اون که معني اينا رو نمي فهمه، بذار با يه چيزي آشنا بشه که حداقل هم از نظر مفهوم و هم از نظر ادبي فاخر باشه تا توي ضمير ناخودآگاهش حک بشه.