مردان بزرگِ آرزوهاي کودکي ما، مردماني بودند از همين کوچه و محله‌ها و از جنس همين مردم. آمدند تا هرچند کوتاه براي مدتي شادي و لذت حقيقي را به رخ ما بکشند و بروند. آمدند و آن‌قدر که دنياداران زندگي را جدي گرفته بوند، اينان مرگ را به سخره گرفتند... "فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ (از فضيلتي که خدا نصيبشان کرده است شادمانند ".