سلام دوست عزيز؛ پرواز.
ممنون از اين که سر ميزني و پيگير هستي. عيد شما هم مبارک.
علي تا 3 سالگي همين طور بود که شما مي گي،يعني تفاوت عربي و فارسي رو متوجه نمي شد ولي در اين 5-6 ماه که از 3 سالگي اش گذشته،کاملا متوجه ميشه که يک کلمه عربي هستش يا فارسي و اگه کسي متوجه حرفش نشه،سريعا براش ترجمه مي کنه.اگه هم خودش يادش نياد (چون در اين سن حافظه بچه ها براي اين طور چيزها کمي ضعيفه و بيشتر حافظه تصويري دارن) مياد و از من مي پرسه،پس يعني متوجه ميشه که اين دو تا با هم فرق دارن.درضمن اينطور نيست که علي هميشه براي يک کلمه فقط اصطلاح عربي اون رو شنيده باشه مثلا هميشه بهش گفته باشيم قمر.گاهي مي گوييم "ماه" و گاهي هم "قمر".چون علي از بچگي با اين روش آشنا شده،کاملا متوجه وجود زبانهاي مختلف ميشه، چيزي که بچه هاي ديگه در بزرگسالي بهش پي مي برن.يعني گاهي اوقات از من مي خواد بهش بگم که مثلا يک کلمه به انگليسي يا ترکي چي ميشه.گاهي هم خودش زبان جديد اختراع مي کنه و ميگه که هر وقت فلان کلمه را گفتم، يعني اين.پس همون طور که مي بينيد کاملا متوجه تفاوت زبانها ميشود.

شما تا حالا بچه هاي ايراني رو ديديد که در کشورهاي خارجي زندگي مي کنن؟ اينها به هر دو زبان آشنا هستن. يعني در خانه، فارسي صحبت مي کنن و در مهدکودک مثلا انگليسي و تفاوت اين دو را کاملا متوجه ميشن.تجربه شخصي من اينه که (شايد درست نباشه ولي من روي بچه هاي مختلف تاثيرش رو ديدم) بچه هايي که به اين روش آموزش مي بينن (حالا زبان دوم هر چي مي خواد باشه) از نظر ذهني و فعاليت مغزي از همسالان خودشون جلوتر هستن.علي هم خدا رو شکر در برقراري ارتباط با ديگران اصلا مشکلي نداره(منظورم غريبه هاست) و اتفاقا خيلي هم روابط اجتماعي اش خوبه و اعتمادبه نفس بالايي داره،يعني مي دونه که در هرجا چطور بايد حرف بزنه.اتفاقا اين کار ما باعث شده که بسياري از اطرافيان هم با قرآن مانوس بشن و بسياري از چيزها رو از علي ياد بگيرن.