ممنونم از توضيحاتتون. پس خدا رو شکر. ايشالا در مدرسه هم مشکلي ندارن بچه ها.

دايي رضا خيلي وقت پيش از اين آدامس بادکنکي گنده ها خريد.
اينم تو اون بود.

اين روشي که ما داريم استفاده مي کنيم با آموزش زبان دوم فرقي نداره.در روشهاي مرسوم براي آموزش زبان انگليسي به خردسالان از همين روش استفاده مي شه و اين طور نيست که آموزش در محيط کلاس خلاصه بشه و طرح درسهايي که ما استفاده مي کنيم برگرفته از همين روشهاست.
اين مطالب که گفتم نه تنها در مورد علي بلکه در مورد تمام بچه هايي که با اين روش آموزش ديدن، صدق مي کنه.
البته علي و دوستانش هنوز مدرسه نرفته اند که ما بفهميم در اونجا چطور عمل مي کنن ولي با توجه به مطالبي که براتون گفتم،به اميد خدا نه تنها مشکلي در اون دوران براشون به وجود نخواهد آمد بلکه اين روش باعث پيشرفتشان خواهد شد.يکي از نشانه هاي اين مساله هم اينه که چون با زبان قرآن آشنا هستن، در فهم ادبيات فارسي خيلي جلوتر خواهند بود چون هم معناي بسياري از کلمات را که در متون فاخر فارسي به کار رفته، مي دانند و هم مفهوم اشتقاق کلمات را مي فهمند.
يا علي. موفق باشيد.

سلام دوست عزيز؛ پرواز.
ممنون از اين که سر ميزني و پيگير هستي. عيد شما هم مبارک.
علي تا 3 سالگي همين طور بود که شما مي گي،يعني تفاوت عربي و فارسي رو متوجه نمي شد ولي در اين 5-6 ماه که از 3 سالگي اش گذشته،کاملا متوجه ميشه که يک کلمه عربي هستش يا فارسي و اگه کسي متوجه حرفش نشه،سريعا براش ترجمه مي کنه.اگه هم خودش يادش نياد (چون در اين سن حافظه بچه ها براي اين طور چيزها کمي ضعيفه و بيشتر حافظه تصويري دارن) مياد و از من مي پرسه،پس يعني متوجه ميشه که اين دو تا با هم فرق دارن.درضمن اينطور نيست که علي هميشه براي يک کلمه فقط اصطلاح عربي اون رو شنيده باشه مثلا هميشه بهش گفته باشيم قمر.گاهي مي گوييم "ماه" و گاهي هم "قمر".چون علي از بچگي با اين روش آشنا شده،کاملا متوجه وجود زبانهاي مختلف ميشه، چيزي که بچه هاي ديگه در بزرگسالي بهش پي مي برن.يعني گاهي اوقات از من مي خواد بهش بگم که مثلا يک کلمه به انگليسي يا ترکي چي ميشه.گاهي هم خودش زبان جديد اختراع مي کنه و ميگه که هر وقت فلان کلمه را گفتم، يعني اين.پس همون طور که مي بينيد کاملا متوجه تفاوت زبانها ميشود.

شما تا حالا بچه هاي ايراني رو ديديد که در کشورهاي خارجي زندگي مي کنن؟ اينها به هر دو زبان آشنا هستن. يعني در خانه، فارسي صحبت مي کنن و در مهدکودک مثلا انگليسي و تفاوت اين دو را کاملا متوجه ميشن.تجربه شخصي من اينه که (شايد درست نباشه ولي من روي بچه هاي مختلف تاثيرش رو ديدم) بچه هايي که به اين روش آموزش مي بينن (حالا زبان دوم هر چي مي خواد باشه) از نظر ذهني و فعاليت مغزي از همسالان خودشون جلوتر هستن.علي هم خدا رو شکر در برقراري ارتباط با ديگران اصلا مشکلي نداره(منظورم غريبه هاست) و اتفاقا خيلي هم روابط اجتماعي اش خوبه و اعتمادبه نفس بالايي داره،يعني مي دونه که در هرجا چطور بايد حرف بزنه.اتفاقا اين کار ما باعث شده که بسياري از اطرافيان هم با قرآن مانوس بشن و بسياري از چيزها رو از علي ياد بگيرن.

سلام. من از خيييييلي وقت پيش شما رو مي شناسم و هر از گاهي به وبلاگتون ميامدم. (من بچه ندارم که براش دنبال روش باشم به خاطر همين مرتب سر نمي زدم!) تا ديروز که کامنتتونو در وبلاگ من. جان ديدم. از وقتي روش شما رو ديدم برام سوال بوده تا حالا که خب آيا اين باعث نميشه بچه در برقراري ارتباطش با ديگران دچار مشکل بشه؟ الان شما و دوستان قرآنيش در اطرافش هستيد و متوجه کلمات قرآني و عربي که مي گه مي شيد، اما مدرسه بره چه کار مي کنيد؟ اگر راه حلي داريد ممنون ميشم بگيد. آخه مي دونيد فرق روش شما با روش زبان دوم آموزي اينه که شما در هر زمان و حال و موضوعي به علي جان آموزش مي ديد و اين تفکيک براي بچه ايجاد نميشه که الان داريم عربي مي گيم الان فارسي. هر دو به اندازه هم و با يک ميزان و نوع کاربرد دارن آموزش داده ميشن و استفاده ميشن. ببخشيد طولاني شد. عيد هم مبارک

http://www.09387932030.ir/articles/feed-infants-and-children-from-7-months-to-2-years
سلام عزيزم...به وبلاگم تشريف اورده بودين وراهنمايي خواسته بوديد در باب تغذيه براساس طب قراني وسنتي....من بخشي از تجربه هام براساس راهنمايي هاي دکتر جمشيدخدادادي توي همين ادرسه...موفق باشي