بسم الله

انگار این شعر اتل متل توتوله، جزء انفکاک ناپذیر زندگی بچه هاست. ما هم برای این که پسری از این شعر نوستالژیک عقب نماند و خدای نکرده در آینده در مقابل دوستانش احساس کمبودی چیزی نکند، یک نسخه جدید برای این شعر انشاد نمودیم و از همان دوران طفولیت برای ایشان قرائت می نمودیم. فکر کنم لازم نیست که توضیح دهم چرا ترجیح دادیم که نسخه جدیدی برای این شعر تهیه بنماییم، علت نزد اصحاب عقل و درایت روشن است.

حالا این شما و این نسخه جدید:

اتل متل توتولو

دو تا پسر کوچولو

با هم دیگه می رفتن

به هم دیگه می گفتن

ما پسرای خوبیم

عزیزیم و محبوبیم

ما پسرا مومنیم

مامان و بابا دوسمون دارن

مام اونا رو دوست داریم

 بهشون احترام میذاریم

خب لذت بردید. می توانید این شعر را بنابه این که فرزند گرامیتان دختر باشد یا دو تا دختر و پسر باشند، کمی ویرایش نمایید.

امروز هم طبق برنامه روزانه مشغول کار نقاشی و آموزش آیات و روایات موضوعی بودیم و از قضا درس امروزمان این آیه بود: و بالوادین احسانا. مشغول نماز بودیم که متوجه شدیم پسر کوچولو این آیه را با خودش می خواند و بعد ربط می دهد به شعر اتل متل توتولوی مذکور. الحمدلله